Dziesięć narzędzi wiersza poleceń systemu OS X, o których możesz nie wiedzieć
1. ssh Ten mały klejnot jest dołączony do każdej wersji systemu Mac OS X. Pierwotnie opracowany jako bezpośredni zamiennik programów rsh/rlogin, ssh stał się podstawą systemów Linux/Unix (a teraz Mac OS X). Głównym zastosowaniem Openssh jest bezpieczna zdalna administracja. Jeśli chcesz włączyć wbudowany serwer SSH systemu Mac OS X, możesz to zrobić, otwierając Preferencje systemowe, klikając „Udostępnianie” i zaznaczając pole „Zdalne logowanie”. Teraz, jeśli jesteś w drodze i chcesz uzyskać dostęp do swojej maszyny, możesz użyć klienta takiego jak PuTTy (z komputera z systemem Windows) lub „ssh” z okna terminala Mac OS X i połączyć się z adresem IP komputera Mac. Po zalogowaniu się przy użyciu nazwy użytkownika i hasła uzyskasz pełny dostęp do wiersza poleceń systemu Mac OS X. Openssh ma wiele, wiele innych zastosowań, z których niektóre są dość zaawansowane. Moim osobistym faworytem jest używanie ssh jako serwera SOCKS do bezpiecznego przeglądania sieci w publicznych lokalizacjach internetowych.
Sprawdź tę stronę, aby poznać więcej sposobów korzystania z ssh na komputerze Mac!
2. top Top to kolejne klasyczne narzędzie od dawna używane przez społeczność Linux/Unix. Aby użyć góry, otwórz aplikację Terminal. i wpisz „top”. W krótszym czasie potrzebnym na mrugnięcie okiem powinieneś zobaczyć okno pełne tekstu. To, co widzisz, to lista wszystkich procesów aktualnie uruchomionych na komputerze Macintosh. Kiedy mój Mac działa wolno, top jest pierwszym zasobem, którego używam, aby dowiedzieć się, co się dzieje.
Aby uzyskać pełny przegląd najlepszych, kliknij tutaj.
3. lsbom lsbom doskonale nadaje się do tego paranoicznego głosu w twojej głowie, który często słyszysz, zanim zainstalujesz jakieś fajne nowe narzędzie, które znalazłeś na przypadkowym blogu Mac (jak osxdaily). Dzięki lsbom możesz sprawdzić zawartość instalatora Mac OS X (.pkg) i uzyskać bardzo szczegółowy widok tego, co ma zostać umieszczone w cennym systemie plików Twojego Maca.Aby użyć lsbom, otwórz aplikację Terminal.app i przejdź do miejsca w systemie plików, w którym znajduje się plik .pkg. Jeśli instalator pojawił się w pliku .dmg, pomocne może być skopiowanie pliku .pkg na pulpit, a następnie cd ~Desktop. Po ustaleniu, gdzie znajduje się plik .pkg, wpisz „lsbom .pkg/Contents/Archive.bom> | więcej” i voila! Zobaczysz pełną listę plików, które Twój nowy program chce zainstalować.
4. powiedz ow to polecenie jest unikalne dla systemu Mac OS X i zapewnia więcej zabawy niż jakiekolwiek inne. Wypróbuj, otwierając aplikację Terminal.app i wpisując „przywitaj się”.
5. softwareupdate Polecenie „softwareupdate” to szybki i łatwy sposób na zainstalowanie aktualizacji oprogramowania firmy Apple. Aby z niego skorzystać, otwórz Terminal.app i wpisz „softwareupdate -i -a”, aby zainstalować wszystkie dostępne aktualizacje dla komputera Macintosh. Jeśli chcesz zainstalować tylko „zalecane” aktualizacje, wpisz „softwareupdate -i -r”.
6.ifconfig Najszybszym i najłatwiejszym sposobem ustalenia, jakiego adresu IP używa Twój Mac, jest zdecydowanie „ifconfig”. Aby użyć ifconfig, otwórz Terminal.app i wpisz „ifconfig”. Zobaczysz wiele informacji, w tym adres MAC karty sieciowej. Lubię wpisywać „ifconfig | grep inet”, aby zwrócić tylko informacje o adresie IP mojego komputera. Możesz wyłączyć interfejs sieciowy (w tym przykładzie „en0”), wpisując „ifconfig en0 down”. Możesz przywrócić kopię zapasową za pomocą „ifconfig en0 up”. Może to być znacznie szybsze niż użycie okna Preferencji systemowych.
7. lipo lipo (trafnie nazwana) to narzędzie manipulujące uniwersalnymi plikami binarnymi w systemie Mac OS X. Obecnie wiele (prawie wszystkie) programów jest wysyłanych lub pobieranych jako „uniwersalne”, co oznacza, że mają kod binarny które mogą zrozumieć zarówno komputer zasilający, jak i układy Intel. Ale ponieważ prawdopodobnie nie zależy ci na jednym z dwóch, chcesz użyć lipo, aby „przerzedzić” swoje pliki binarne. Na przykład, jeśli chcesz rozrzedzić aplikację „Stickies”, aby zawierała tylko kod intel (i386): cd /Applications lipo Stickies.app/Contents/MacOS/Stickies -thin i386 -output Stickies.app/Contents/MacOS/Stickies.i386 cd Stickies.app/Contents/MacOS/ rm Stickies mv Stickies.i386 Stickies
8. screencapture przechwytywanie ekranu oferuje bardziej zaawansowany sposób (w porównaniu z Command-Shift-3) do robienia zrzutów ekranu (jeśli jesteś ze świata PC, pomyśl o print screenie dla Maca). Aby z niej skorzystać, otwórz aplikację Terminal. i spróbuj wpisać screencapture -iW ~/Desktop/screen.jpg Spowoduje to wyświetlenie ikony aparatu, która czeka na być kliknięty w oknie. Po kliknięciu zostanie utworzony plik na pulpicie o nazwie „screen.jpg”, który będzie zawierał migawkę dowolnego klikniętego okna. Oczywiście możesz także zrobić migawkę całego ekranu, wpisując screencapture -S ~/Desktop/screen.jpg Jeśli naprawdę chcesz być wyjątkowy, możesz złap tylko część ekranu, wpisując screencapture -ic A teraz zrób kilka zrzutów ekranu i wyślij je do osxdaily, uwielbiamy je!
9 & 10. fink i darwinports Jeśli znasz podstawowy zestaw narzędzi wiersza poleceń systemu OS X, jego czas, aby otworzyć oczy aplikacji Terminal.app na resztę świata open source. Za pomocą darwinports lub fink możesz pobrać i zainstalować na swoim komputerze setki darmowych aplikacji typu open source. Odkryłem, że darwinports ma zwykle niektóre z bardziej niejasnych projektów open source, ale fink wydaje się być solidny. Możesz zainstalować je w tym samym czasie, jeśli NAPRAWDĘ wiesz, co robisz, ale ogólnie musiałbym doradzić, abyś wybrał jedno lub drugie. Początkujący użytkownicy mogą chcieć wypróbować fink, ponieważ jest on dostarczany z programem o nazwie Fink Commander, który zapewnia dostęp do repozytorium oprogramowania typu „wskaż i kliknij”. Sprawdź to! DarwinPorts Strona główna Fink – Strona główna
Nadal chcesz się uczyć? Sprawdź więcej wskazówek dotyczących wiersza poleceń!
