Domyślnym zachowaniem większości narzędzi wiersza poleceń jest pokazywanie rozmiaru w bajtach, w przypadku małych plików tekstowych jest to w porządku, ale kiedy zaczynasz pracować z większymi elementami, staje się to trudne do odczytania i zinterpretowania. Rozwiązania są dość proste, przekaż flagę „czytelną dla człowieka” za pomocą polecenia, które przekonwertuje bajty na znacznie bardziej zrozumiały dla człowieka format kilobajtów (kb) , megabajtów (mb) i gigabajtów (gb).

Ta sztuczka ma zastosowanie praktycznie w każdym nowoczesnym środowisku wiersza poleceń, niezależnie od tego, czy jest to system Mac OS X, Linux, BSD czy inny.

Pokaż wyniki ls, df, du Rozmiar polecenia w formacie czytelnym dla człowieka

Ogólnie rzecz biorąc, postrzeganie rzeczy jako czytelnych dla człowieka to tylko kwestia przekazania flagi -h wraz z poleceniem.

Trzy wyróżniające się przykłady to ls, du i df:

ls -lh

df -h

du -h

Przeczytaj szczegółowe informacje na temat każdego z nich:

ls – dla ogólnego polecenia listy musisz dołączyć -h do innej flagi, na przykład -l:

ls -lh

df – wyświetlanie wolnego miejsca na dysku za pomocą df jest nieskończenie bardziej przydatne, gdy jest postrzegane jako czytelne dla człowieka. Chociaż możesz także użyć małej litery -h, wielka litera jest jeszcze lepsza dla oczu:

df -H

du – wyświetlanie użycia dysku dla określonego pliku, folderu, katalogu lub czegokolwiek jest łatwiejsze do interpretacji dzięki opcji -h

du -sh /

Sprawdź więcej wskazówek i rzeczy, które możesz zrobić za pomocą wiersza poleceń.